Bounty eilanden, finding Nemo en een ‘spontaan’ optreden!

Bounty eilanden, finding Nemo en een ‘spontaan’ optreden! 

Wat is Indonesië toch ontzettend mooi en de mensen zeer vriendelijk en behulpzaam. Ondanks dat Flores en de meeste andere eilanden Islamitisch zijn en veel mensen bedekt lopen, hebben ze totaal geen moeite met onze westerse kleding (we passen ons natuurlijk wel enigszins aan). Vrouwen, kinderen en mannen begroeten ons vriendelijk en willen graag weten waar we vandaan komen én of we Indonesisch spreken. Verder dan dankjewel, ja en nee ben ik nog niet gekomen helaas 😬😅. 

Het plaatsje waar we nu zitten noemt onze gids het Jamaica van Flores en zo is de sfeer ook wel. Dus wij gaan heerlijk in dit tempo mee en gaan met drie houten boten op weg naar kleine bounty eilanden om te relaxen en te snorkelen heerlijk! 

Het water is azuurblauw, de stranden zijn wit en de vissen hebben alle kleuren van de regenboog. Onbeschrijfelijk mooi is het hier, dus hopelijk kun je het zien aan de foto’s 😉.

In het begin zit mijn snorkel niet helemaal goed en komt er steeds zout water achter mijn bril, dat is met lenzen niet zo handig 😬. Maar later als ik de bril strakker heb getrokken (de afdruk is nog te voelen hahaha) zie ik het prima. Wat een mooie gekleurde stukken koraal en mooie en grappige vissen komen we tegen. Nemo is gevonden tussen de anemoon, een school van kleine felblauwe vissen zie ik beneden mij en soms wordt ik omringd door allerlei verschillende gekleurde vissen (regenboogvissen, butterflyvissen, zebravissen, papegaaivissen en nog heel veel meer, waar ik de naam niet van weet 😅😂). 

Één wit visje met zwarte en gele strepen vindt dat ik te dichtbij zijn huisje kom. Dus zwemt zij voor mij en doet een soort schijn’aanval’, echt hilarisch, maar ik snap de hint dus snorkel ik rustig door. 

Na twee verschillende snorkel locaties lunchen we op een waar bounty eiland. Ondertussen dat wij gesnorkeld hebben, heeft de boatcrew verse vis gevangen (barracuda en GT), die ze op een zelfgemaakte bbq hebben gegrild. Nou dat was me toch weer lekker! Natuurlijk ook weer groenten, rijst en noodles erbij en als toetje vers fruit. Wat kan het leven toch eenvoudig en mooi zijn, jullie hebben we door dat ik volop geniet 😃. 

Na de lunch gaan we verder met de boot en snorkelen, het lijkt we of het met elke locatie mooier wordt, wauw 🤩. 

Voldaan keren we terug naar de haven waar we na een drankje ook terug naar ons hotel gaan. 

In de avond na een nodige douche (lees koude straaltjes 😜 en ai toch twee randjes verbrand 🙃) gaan we weer eten in het gezelligste restaurant/pub van Riung. Van alle muziek wordt een leuke reggae variant gemaakt en we hebben onze eigen Bob Marley in da house 🎶. Het is heel druk, dus twee uur wachten op je eten is dan normaal. We vermaken ons goed dus dat is geen probleem. De vader van het gezin dat mee is heeft lang gezongen in een band en sinds gisteren weet hij ook dat ik zing. Nietsvermoedend zit ik aan mijn drankje als een gids en de zanger van de band mijn naam omroepen om een liedje te komen zingen 😳. Die vader zit met een big smile aan zijn tafel en doet of hij van niets weet. Dus ik zeg dat ik alleen ga zingen als hij ook meezingt. Spontaan doet er ook nog iemand anders van de groep mee en driestemmig wordt er County Roads gezongen. De band en onze groep vinden het geweldig de chagrijnige Fransen die kijken net zo als de hele avond niet op of om 🤣🤣🤣. 

Rond 21.30 komt ons heerlijke eten en het blijft een gezellige avond. 

Liefs! 

Yvx