Santa Marta & Mompox: een jungletocht, een verschil van dag en nacht en een geweldige boottocht.

We vliegen ‘s morgens in een uurtje naar Santa Marta. Door al het reizen draaien we hier onze hand niet meer voor om, het is net of we de trein hebben gepakt 😆. 

Eenmaal daar voelen we de tropische temperaturen al, het is hier ruim boven de 30 graden. Maar als ik op de weerapp kijk, is Nederland ook tropisch geworden, haha. 

We besluiten om naar de haven en de boulevard te lopen en zelf een kleine stadstour te doen, zodat we in de middag lekker even aan het zwembad kunnen liggen (met uitzicht over de stad en de bergen).

Santa Marta is overdag niet een heel bijzonder stadje, maar in de avond komt het tot leven. Overal klinkt muziek, er zijn straat optredens en rondom het grootste plein zijn genoeg restaurants, dus gezellig druk. Zo slaperig als de stad overdag was, zo levendig is deze nu! Al onze zintuigen worden tegelijkertijd geprikkeld, als we in een soort openluchtrestaurant Mexicaans gaan eten. Sommige smaken kan ik zonder, maar helaas zijn ze hier dol op Cilantro (koriander) 🤢. Gelukkig kan het apart geserveerd worden 😃.

De volgende dag gaan we naar het national park Tayrona, waar we een jungletocht gaan maken aan de rand van de Caribische zee. Het zou een droog tropische regenwoud zijn, maar als we nog niets gedaan hebben, zweten we al pfff. Dat wordt nog wat met een vier uur durende tocht, gelukkig is er halverwege een mooi strand waar we kunnen zwemmen en relaxen. De avontuurlijke tocht met gids gaat over houten loopbruggetjes, smalle paden, twee waterpaden en soms moeten we wat klauteren over rotsen, maar dit is voor mij prima te doen. Onderweg zoeken we nog dieren (apen, luiaards), maar we zien vooral vlinders, gekleurde krabben en insecten 😂. Dat is niet zo verwonderlijk, want heel veel mensen gebruiken dit pad om naar een strandje te lopen. Ik hoor wel aapjes en vogels maar helaas hebben ze zich goed verstopt. Als we bij de baai aankomen worden we weer verwend met een prachtig uitzicht, zowel van de zee en het strand dat tussen de rotsen ligt, als van het mangrovebos met palmbomen 🤩. We nemen een heerlijke duik in de Caribische zee en relaxen wat op het strand, voordat de terugtocht wordt ingezet. 

Enkele van onze groep, die al wat ouder zijn, vonden de tocht heen veel te zwaar en willen niet meer teruglopen. Er is maar één andere optie: terug op een paard (speciale en kortere route), maar dat wil één man niet. Gelukkig is hij na de lunch al een beetje bij getrokken en gaat samen met onze tweede gids en zijn vrouw via een kortere route wat eerder terug en laten zij nu net aapjes tegenkomen 🐒. De andere vrouw besluit op een paardje terug te gaan, de rest loopt, kortom iedereen blij 😊. We komen na een bustocht met file, moe maar voldaan aan bij ons hotel, waar we besluiten om daar te eten. Morgen weer op pad, nu naar Mompox voor één nachtje, zodat we drie nachten hebben in Cartagena. 

Mompox is een mooi stadje gelegen op een eiland in de Magdalenarivier. Er staan mooie koloniale panden en wij slapen in één daarvan, vlakbij de rivier waar we na aankomst een boottocht gaan maken.

Eerst goed insmeren met zonnebrand en muggenspul, want de ‘little suckers’ zijn dol op toeristen 😬. Op de boot worden met houten planken ter plekke de bankjes erin gezet, zodat niemand hoeft te klauteren en misschien in het water valt. Hoewel de lokale bevolking hier in het water zwemt, zijn er soms ook alligators 😬, dus ik blijf lekker in de boot. Eenmaal op de rivier kijken we onze ogen uit, het stikt hier van de verschillende vogels, leguanen en we zien zelfs nog brulapen, die iemand van onze groep spot. Omdat we toch met een vaartje over de rivier gaan, is het net een tenniswedstrijd. We kijken van links naar rechts en weer terug om alles te kunnen zien. Wauw wauw wauw wat gaaf zeg! De tocht van twee uur vliegt om en ‘s avonds na een voortreffelijke maaltijd geniet ik in mijn bed nog na van alle foto’s. Morgen nog een wandeling door Mompox en dan gaan we alweer naar de laatste 😢 bestemming Cartagena.

Liefs, Yvx